Theodora de Kooter behaalt regelmatig aansprekende resultaten in het binnenwater. Maar in de buitenlucht voelt ze zich helemaal als een vis in het water. Ik hou ervan lange afstanden te zwemmen. Het is weliswaar slopend, maar na afloop voel ik me telkens z??r voldaan.
Op het televisietoestel in de huiskamer van het ouderlijk huis staat-ie dan, ondersteund door een andere trofee. Vorige maand ontving Theodora de Kooter (18) van de KNZB de zilveren prestatiemedaille op grond van haar resultaten, die ze verleden jaar in het open water geboekt heeft. Dat was voor het eerst in haar carri?re. Drie keer eerder nam ze al een bronzen onderscheiding in ontvangst: Om voor de zilveren medaille in aanmerking te komen,moest ze voldoen aan een tweetal criteria: per kilometer een gemiddelde van 270,0 punten behalen en eindigen in de top 10. Daar beantwoordde ze ruimschoots aan, Zo finishte ze op de vrije slag als zesde in het klassement. Eindelijk is het me gelukt. Ik ben er best trots op. Overigens komt de medaille niet automatisch aanwaaien; de vereniging waarvoor je uitkomt, moet m wel speciaal bij de bond aanvragen.
Zwemfamilie
De getalenteerde kilometervreetster van startgemeenschap Altena, die geboren en getogen, is in Werkendam, komt uit een echte zwemfamilie. Haar oudere broer Dirk fungeerde in het verleden als kartrekker. Niet lang daarna waren haar zussen Hendrika (20), Francijna (22) en Johanna (25) ? allemaal prachtige archaische namen ? ook op het front actief. Laatstgenoemde is zich later gaan toeleggen op het waterpolo.
Theodora maakte in feite op doktorsadvies kennis met de sport. Als kleuter liep ze namelijk enigszins vanuit haar heupen. Ze was amper vijf jaar toen ze het A-diploma verwierf. Er volgden nog vele diploma?s.
In de loop der tijd toonde ze belangstelling voor zowel het binnen- als het buitenwater. De vrije slag beviel haar in het bijzonder. Ook de wisselslag vond ze interessant. De schoolslag, wat een onnatuurlijke houding met zich meebrengt, is niet aan mij besteed. Mijn knie?n zijn daar voor ongeschikt. In 1998 heb ik een zware blessure aan mijn. linkerknie gehad. Af en toe heb ik er nog last van.
Open water
Hoewel de resultaten in het binnenwater er best mochten wezen, ontwikkelde De Kooter toch een voorkeur voor acteren in het open water. Vreemd genoeg, doorgaans presteer ik in de buitenlucht beter dan binnen. Waarschijnlijk is het een mentale kwestie. Maar bovenal hou ik ervan lange afstanden te zwemmen. In hoofdzaak vind je die bij wedstrijden in het buitenwater. Het is weliswaar slopend, maar na afloop voel ik me telkens z??r voldaan.
Dit seizoen geldt het uitzwemmen van de IJsselmeermarathon, een tocht van maar liefst 22 kilometer, ongetwijfeld als ??n van haar grootste ambities. Het is ??n van de zwaarste wedstrijden in Europa. Velen beschouwen het als gekkenwerk. Maar ik verheug me er nu al op.