Mocht Annette Wijnja aankomende vrijdag sportvrouw van het jaar worden, dan is dat voor haar de derde keer op rij.
“Dat zou geweldig zijn, natuurlijk”, zegt zij. “Ik zie progressie en verbeter mijn tijden nog steeds. Dat is toch waar je het als sporter allemaal voor doet.” Vorige week zaterdag zwom zij in de categorie 40+ de 200 meter schoolslag drie seconden onder het Nederlands record. Daarmee was ze in haar categorie de snelste van Nederland.
Annette was zeven jaar toen ze begon bij zwemvereniging De Biesboschzwemmers. “Ik zwom best aardig en vond het leuk om te doen.” Pas later, in de pubertijd, ontwikkelde ze zich tot een echt talent. “Schoolslag was helemaal mijn ding. Ik was dertien jaar toen ik Brabants kampioen werd op de 100 meter.”
Zwemmen werd steeds belangrijker en met de steun van haar familie, die menig weekend doorbracht aan de rand van het zwembad, kwam ze een heel eind.
“Ik haalde mijn limieten en op mijn zestiende heb ik meegedaan aan de Nederlandse kampioenschappen. Dat was een hoogtepunt.”
Nu, meer dan twintig jaar later, kijkt Annette met gemengde gevoelens terug. “Nu denk ik wel eens: was ik toen maar doorgegaan. Ik had een hoop kunnen bereiken.” Maar wijsheid komt met de jaren. “Toentertijd was ik het zat, ik had er genoeg van. Ik was zeventien en werd Brabants kampioen, daarna ben ik gestopt.”
Stoppen met zwemmen betekende niet stoppen met sporten. “Ik ontdekte volleyballen. En, fanatiek als ik ben, kwam ik ook in deze sport best ver.” Annette speelde in de derde divisie toen het noodlot toesloeg. “Ik sprong mijn knie kapot. Alles wat er in een knie zit, was beschadigd. Mijn kniebanden waren finaal afgescheurd.”
Hierdoor was volleybal einde oefening voor Annette. “Ik viel in een gat. Ik was zo fanatiek bezig geweest met sporten en nu kon ik niks meer.” Haar lichaam moest wennen aan deze nieuwe situatie. “Ik kreeg last van mijn nek en schouders. Mijn fysiotherapeut raadde me aan om te gaan zwemmen.”
Eenmaal terug in het water was de klik er meteen. Annette kwam terug bij de Biesboschzwemmers, oude liefde roest niet. “Het voelde gelijk goed. Ik vond het een uitdaging om in de buurt te komen bij mijn tijden van vroeger. Zo gaf ik mezelf steeds een nieuw doel.” Via een collega van haar man hoorde Annette van Masterszwemmen. “Vooral het ongedwongen sfeertje sprak me aan.” Masterszwemmen is vooral bedoeld om in conditie te blijven. Bij deze zwemwedstrijden gaat het om het verbeteren van je eigen records en ga je de strijd aan met leeftijdsgenoten. Voor masters worden nationale en internationale kampioensschappen georganiseerd met wedstrijden in binnen- en buitenland.
Afgelopen september deed Annette mee met het Europees Masters Kampioenschap in Spanje, waar ze, op de 50 meter schoolslag, vijfde van Europa werd.
“Dat was een geweldig evenement. Ik was er samen met Francijna de Kooter, Arjon de Bok en Dennis Klop.” De wedstrijd was onvergetelijk en gaf Annette een nieuw levensdoel. “Er was een vrouw van 97. Zij was de enige die in haar leeftijdscategorie, 95-plus, uitkwam en daardoor automatisch won. Dat is toch geweldig.” Ze glimlacht en mijmert: “Zo ga ik het ook doen: ik blijf zwemmen totdat ik in Goezate zit.”
Voor Annette Wijnja is zwemmen niet alleen een sport, maar meer een manier van leven. Vier dagen in de week ligt zij in het water en naast haar trainingen geeft zij ook les aan kinderen. “Ons hele gezin is bezig met zwemmen. Mijn dochter Kim heeft haar limiet gehaald op de 50 meter vlinderslag en is best fanatiek. Ze is nu achttien en zwemt sneller dan ik, behalve de schoolslag dan hé? Daarin ben ik nog steeds haar meerdere.”
Zoon Bart zwemt ook en is vooral sterk in de rugslag. “We trainen met ons hele gezin en ook mijn man is gek van zwemmen. Hij deed vroeger aan waterpolo, we hebben elkaar zelfs leren kennen door het zwemmen.”
De afgelopen twee jaar was Annette al sportvrouw van het jaar. Of het dit jaar weer gaat lukken, weet ze niet. “Misschien is er nu eens een ander aan de beurt.” Dat ze aangemeld is, vindt ze al een grote eer. “Het belangrijkste vind ik het plezier dat ik beleef aan zwemmen. Ik had nooit gedacht dat ik op mijn leeftijd zulke goede tijden zou zwemmen. Dat ik nog steeds iedere keer sneller word, stimuleert enorm.” Maar nieuwe talenten rukken op. Annette schudt haar haar naar achteren en lacht. “Dit jaar zou het nog kunnen, maar daarna wordt het moeilijk. Let maar op, Marcha komt er aan.” Marcha Admiraal is met haar zestien jaar een veelbelovend talent binnen de zwemwereld. “Haar gun ik het ontzettend.”
Mocht Annette Wijnja aankomende vrijdag sportvrouw van het jaar worden, dan is dat voor haar de derde keer op rij.